بررسی اثر داروی اگزالی پالادیوم بر هموگلوبین انسانی در شرایط آزمایشگاهی

زمینه و هدف: داروهای بر پایه پلاتین با اتصال به هموگلوبین سبب آزاد شدن گروه هِم از هموگلوبین شده، عملکرد هموگلوبین را مختل کرده و بدین ترتیب در بیمار تحت درمان ایجاد کم خونی می کند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات جانبی اگزالی پالادیوم به عنوان یک داروی ضد سرطان جدید سنتزی، از طریق بر هم کنش با هموگلوبین و تخریب گروه هِم می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ساختار هموگلوبین انسانی در حضور و عدم حضور داروی اگزالی پالادیوم در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. برای مطالعه تغییرات ساختاری و تخریب هِم، طیف جذبی هموگلوبین در محدوده طول موج های 200 تا 700 نانومتر بررسی گردید. همچنین جهت بررسی دقیقتر تغییرات در ساختار سه بعدی هموگلوبین و احتمال بررسی تخریب هِم، مطالعات طیف سنجی فلوئورسانس در دو دمای محیط و فیزیولوژیک انجام گرفت. یافته‌ها: اضافه کردن غلظت های مختلف داروی اگزالی پالادیوم به هموگلوبین باعث افزایش جذب در طول موج 280 نانومتر و کاهش جذب در طول موج 415 نانومتر (مربوط به پیک سورت) گردید. همچنین باعث کاهش فاحشی در شدت نشر فلوئورسانس ذاتی و افزایش شدت نشر فلوئورسانس محصولات حاصل از تخریب هِم در هموگلوبین در هر دو دمای مورد مطالعه گردید. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه که داروی اگزالی پالادیوم باعث تغییرات ساختاری و عملکردی در هموگلوبین از طریق جداسازی و تخریب گروه هِم می شود و بدین ترتیب می تواند در بیمار تحت درمان، ایجاد کم خونی نماید.